Bu maçı kalbimizde büyük bir acıyla izledik. Ercan Güven’in vefatı bizim her hissimizi kilitledi. Bu türlü güzel bir insanı kaybetmek nitekim kolay değil. Lakin hayat devam ediyor.
O yüzden çabucak maça geçelim… İsmail Yüksek birinci 12 dakikada toplam 4 top kaybetti… Fenerbahçe’nin en kilit oyuncusu. O bölgede kaybettin mi yanarsın. 5.pozisyonda topu uzaklaştıramadı Fenerbahçe, golü yedi.Aslında bir evvelki top gol olmalıydı. Livakoviç Sara’nın topunu mucize kurtardı.
Torreira hayatının en kıymetli golünü attı. Lakin Livakoviç’in şanssızlığı onun talihi oldu.
Fenerbahçe maça güzel başladı. Fakat Galatasaray sinsi futbolu ile bubi tuzağı kurmuş bekliyordu. Fenerbahçe bu tuzaklara takıldı. Bu tuzakları anlayamadı.
İyi de başlamıştı maça. Bana nazaran Szymanski’nin konumu maçın yazgı anı. Hem de sol ayağına geldi top. Lakin atamadı. Bu durumdan sonra maç döndü esasen.
Galatasaray’da birinci yarı Osimhen Çağlar’dan tek hava topu alamadı. Lakin o denli akıllı oyuncu ki 2. gol öncesi gelen topu göğsüyle asist yaptı, Mertens üzere bir futbolcunun bu golü kaçırması olanaksızdı.
Ya arkadaş Tadiç bu ekipte sağ kanatta oynamaz. Oynatırsan bu adamın randımanını en aza indirirsin. Adam yokları oynadı. Tadiç’in sağda oynaması demek tetiği olmayan tabancadır Fenerbahçe için.
Mou’nun anlamadığı bir şey var. Bu ekibin bilhassa derbi maçlarında ruhu olan futbolcuları var. Örneğin Mert Hakan ve İrfan Can. Bu adamlar bilhassa derbilerde her şeylerini verirler.?
Seyirciyi ateşler, kadrosunu ateşler. Rakibin konsantrasyonunu bozarlar.
Üstelik diye devam edelim. Fred geldiğinden beri en berbat futbolunu oynadı. İki hakikat pas yapamadı. Dikine topları kullanamadı, çok top kaybetti.
Fenerbahçe’de sahanın en uygunu Dzeko idi. Derbi manasını bir tek o taşıdı. Sonuna kadar gayret etti.Galatasaray 90 dakika oyun disiplinini asla bozmadı. Net konumları kıymetini bilerek kullandı ve gollerini attı.
Fenerbahçe ise son vuruşlarda dönemin en makus maçını oynadı. Doğal Muslera’yı unutmamak lazım. Ve Galatasaray seyircisi bu adamı eleştirdiği vakit yemin ediyorum kahkahalarla gülüyorum.
İkinci yarı birinci yarının aynısıydı. Tek fark maç bir anda Yunus’un maçı oldu. Tam sevdiği ortam doğdu. Çok konuma girdi. Fenerbahçe defansını tüketti. Lakin Sara’nın attığı gol tam bir usta işiydi.
Fenerbahçe çok kaçırdı. Bu türlü bir maçta bu kadar çok gol kaçırma lüksün yok. Bu topları gole çevirebilse maç 3-0’dan bile dönebilirdi.
Sonuç olarak akıl oyunlarını bileğinin hakkıyla Galatasaray kazandı. Mou ise hala Türkiye Ligi’ni tanıyamamanın cezasını çekiyor.